رابرت کاپا ( Robert Capa) با نام واقعی آندری فریدمان (۱۹۵۴ – ۱۹۱۳) عکاس و فتوژورنالیست مجارستانی است. او بارها جان خود را به خطر انداخته و در خطوط مقدم جبهه‌های جنگ حاضر شد، تا عکس‌ها و تصاویری را از جنگ ثبت کند. کاپا نگرشی اومانیستی داشت و هدف او از ثبت این تصاویر، نمایان کردن خشونت جنگ بود. کاپا از معروف‌ترین عکاسان جنگ در طول قرن بیستم به‌شمار می‌آید. او استانداردهای متداول در زمینهٔ عکاسی جنگی را پایه‌گذاری کرد. کاپا از پنج جنگ مختلف عکاسی کرد:
- جنگ داخلی اسپانیا
- جنگ دوم چین و ژاپن
- جنگ جهانی دوم در سراسر اروپا ( او جریان جنگ جهانی دوم را در لندن، آفریقای شمالی، ایتالیا، نبرد نورماندی در ساحل اوماها و نهضت آزادی پاریس دنبال کرد.)
- جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۴۸
- اولین جنگ هند و چین
دیوارکوب عکس‌های این هفته‌ی سایت هنریست به عکس‌های “ رابرت کاپا ” یکی از مشاهیر عکاسی جهان تعلق دارد.
“رابرت کاپا” نامی که یک تراژدی عاشقانه را به دنبال دارد…
با افزایش قدرت نازی‌ها در آلمان، فریدمان عازم پاریس شد. در فرانسه مبارزات صنعتی و اجتماعی اواسط دههٔ ۱۹۳۰ را به تصویر کشید تا بتواند از این راه امرار معاش کند. در همان زمان مجذوب خانمی به نام گرتا پوهریل شد. گرتا نه تنها در زندگی، بلکه در کار و رویاهای او نیز شریک بود. پوهریل و فریدمان برای فرار از بازی‌های سیاسی فراگیر در اروپا نامی آمریکایی برای شخصیت حرفه‌ای خود انتخاب کردند که آنها را به بازار پررونق آمریکا متصل می‌کرد. نام فرانک کاپرا، بازیگرآمریکایی الهام بخش آنها برای انتخاب این نام مستعار بود.آنها با هم نام «رابرت کاپا» را به‌عنوان نام هنری مشترک‌شان انتخاب کردند؛ تا با درج چنین نامی در زیر عکس‌هایشان بر قیمت آنها بیفزایند. این اسم خیلی زود لو رفت. پس از آن فریدمان از نام رابرت کاپا به تنهایی استفاده کرد و پوهریل نام جدیدی برگزید. او با وام گرفتن از نام‌های تارو اوکاموتو هنرمند ژاپنی و گرتا گاربو بازیگرسوئدی نام گردا تارو را برای خود برگزید.تارو نخستین زنی است که در خطوط مقدم جبهه عکاسی کرد.
کاپا و تارو در سال ۱۹۳۶ به طرف اسپانیای جنگ زده حرکت کردند تا با دوربین‌هایشان به جنگ استبداد و خودکامگی بروند. در آن زمان پروپاگاندای اسپانیای تحت حاکمیت فرانکو ادعا می‌کرد که کنترل برونته را در دست دارد این در حالی بود که جمهوریخواهان منطقه مورد مناقشه را پس گرفته بودند. دوربین و عکس‌های تارو تنها شاهد حقیقی در این معرکه بودند. به هنگام عقب‌نشینی نیروهای جمهوری از نبرد برونِته، تارو در محل حاضر بود. او بر رکاب ماشینی ایستاده بود که مجروحین نبرد را منتقل می‌کرد. یکی از تانکهای نیروهای جمهوری چپ کرد و به ماشین برخورد. تارو به شدت مجروح شد و روز بعد درگذشت. او به هنگام مرگ در ۲۶ ژوئیه ۱۹۳۷ تنها ۲۷ سال داشت. و اینچنین داستان زندگی رومانتیک کاپا و تارو به یک تراژدی غمناک تبدیل شد. کاپا از این اتفاق بسیار اندوهگین شد زیرا بخشی از وجودش را از دست داده بود و تا مدتی تحت تأثیر این حادثه بود.
دانلود 50 فریم از برترین عکس‌های رابرت کاپا
بازتعریف “رابرت کاپا” از استانداردهای عکاسی جنگ
هنگام عکاسی از لحظات دراماتیک، برای کاپا توجه به مسائل فنی در درجه دوم اهمیت قرار داشت. عکس‌های مهیج او من جمله عکس‌هایی که در طی هجوم نبرد نورماندی در ۱۹۴۴ گرفته شد، توانستند به گونه‌ای منحصر بفرد، خشونت جنگ را به تصویر درآورند. در سال ۱۹۴۷ کاپا به همراه سه عکاس دیگر به نام‌های هانری کارتیه برسون، جورج راجر و دیوید سیمور، آژانس عکس مگنوم را تأسیس کردند. این مؤسسه اولین مرکز گروهی برای تمامی عکاسان آزاد دنیا به حساب می‌آید.
کاپا معروف‌ترین آثار خود را در ژوئن ۱۹۴۴ روز نبرد نورماندی ثبت کرد. در آن روز او همانند سایر سربازان نزدیک ساحل شنا کرد ولی به جای تفنگ، خود را به دوربینش مسلح نموده بود. در چند ساعت اول کاپا ۱۰۶ عکس از حمله و تجاوز دشمن گرفت، اما یکی از اعضای مجله لایف لندن در تاریک خانه فیلم‌ها را بیش از حد در خشک کن قرار داد و باعث ذوب شدن امولسیون نگاتیوها شد و سه حلقه و نیم از فیلم‌های او را خراب کرد. در مجموع فقط ۱۱ فریم به دست آمد. جایگزینی امولسیون ذوب شده در نگاتیو حالتی سراسیمه و رعب‌آور در تصویر القا می‌نمود به‌طوری‌که بینندگان نه تنها می‌توانستند تصویر را ببینند بلکه می‌توانستند کاملاً در جو محیطی که سربازها در آن می‌جنگیدند نیز قرار گیرند.
“کاپا” روی مین پا گذاشت…
در اوایل دههٔ ۱۹۵۰، زمانی که کاپا جهت برپایی نمایشگاهی از طرف شرکت عکس مگنوم عازم ژاپن شده بود، مجله لایف از او خواست تا به آسیای جنوب شرقی که درگیر اولین جنگ هندوچین بود برود. علی‌رغم آنکه او چند سال قبل قسم خورده بود که دیگر از هیچ جنگی عکاسی نکند، این مأموریت را پذیرفت و به همراه یک هنگ فرانسوی و دو روزنامه‌نگار تایم – لایف عازم آنجا شد. در ۲۵ می ۱۹۵۴ وقتیکه در حال عبور از منطقه‌ای خطرناک بود، کاپا از ماشینش پیاده شد و از جاده‌ای بالا رفت تا از آن بالا عکاسی کند. در حدود ۵ دقیقه بعد، صدای انفجاری شنیده شد، پای کاپا بر روی یک مین رفته بود. وقتی همکارانش به صحنه حادثه رسیدند، او هنوز زنده بود، اما پای چپش تکه‌تکه شده و زخم عمیقی در سینه اش به چشم می‌خورد. کاپا به یک بیمارستان محلی کوچک منتقل شد اما در لحظهٔ ورود به آنجا جان خود را از دست داد. او در حالیکه دوربین در دستانش بود چشم از دنیا فروبست.
- پیتر هنری امرسون و عکاسی طبیعت‌گرا
- “ریموند دپاردون” عکاس یا فیلم ساز ؟
- “انسل آدامز” عکاس یا فعال محیط زیست ؟
- “لوئیس هاین” عکاس یا جامعه شناس؟
- “کلارنس جان لافلین” عکاسی با ذوق معماری
- “دوروتا لنگ” و عکس‌هایی که 50 سال توقیف شدند…
- ” چارلز کلاید ابتس ” و عکس معروف “ناهار در آسمان‌خراش”
- “هانری کارتیه برسون” و مفهوم “لحظه‌ی قطعی” در عکاسی…
- “مارگارت بورک وایت” عکاسی که اولین‌ها را برای خودش می‌خواست..!
- ” آگوست ساندر ” تصویرگر چهره‌ی انسان قرن بیستم
- ” هنری پیچ رابینسون ” و اولین تصاویر فتومنتاژ
- “گری وینوگرند” و عکاسی در خیابان…
- “آلفرد اشتیگلیتس” پایه گذار جنبش عکاسی جدایی طلب
جالب بود