یوهان سباستین باخ متولد 21 مارس 1685 آهنگساز موسیقی باروک، مشهورترین عضو یک خانواده بزرگ موسیقی‌دانان شمال آلمان است. باخ به طور کلی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین آهنگسازان زمان شناخته می‌شود. او در طول تکامل تاریخ موسیقی، توانست سبک‌ها، فرم‌ها و سنت‌های اصلی را كه در نسل‌های قبل توسعه یافته بود، بررسی کرده و گرد هم آورد و همه آنها را غنی‌تر سازد. در این مطلب به بررسی این می‌پردازیم که باخ کیست، موسیقی باخ چه ویژگی‌هایی دارد.
1- سال های ابتدایی زندگی باخ چگونه بود؟
زندگی‌نامه‌‌های باخ شناخت او را آسان نمی‌کند. آیا تاکنون آهنگسازی وجود داشته است که موسیقی بسیار خارق‌العاده ای بسازد و مستندات کمی از زندگی شخصی خود باقی بگذارد؟
باخ کوچک‌ترین فرزند یوهان آمبروسیوس باخ و الیزابت لومریرت بود. پدرش در شورای شهر و دادگاه آیزناخ کار می‌کرد. یوهان سباستین مدرسه را در سال 1692 یا 1693 شروع کرد و با وجود غیبت‌های مکرر، آن را ادامه داد.
از وضعیت موسیقی او در این دوره، هیچ چیز مشخصی در دست نیست. با این حال، او ممکن است نوازندگی را از پدرش یاد گرفته باشد. می‌دانیم وی در کلیسای ژرژنیکره (Georgenkirche) حضور داشت. جایی که برادر او یوهان کریستوف باخ تا سال 1703 ارگانیست بود.
در سال 1695، والدین وی مرده بودند و وی توسط برادر بزرگ‌تر خود یوهان کریستوف (1721-1742) بزرگ شد. کریستوف هنرجو و آهنگساز تأثیرگذار کیبورد بود.
او ظاهراً نخستین دروس رسمی نوازندگی را به یوهان سباستین درس داد. او بار دیگر در مدرسه خوب عمل کرد و در سال 1700 او جایگاهی را در گروه کر از پسران فقیر در مدرسه در میشلزسکیرچه ، لونبورگ به دست آورد.
2- موسیقی باخ چگونه مشهور شد؟
حداقل تا 50 سال پس از مرگ او، موسیقی او مورد بی‌اعتنایی قرار گرفت. این طبیعی بود. در روزهای هایدن و موتسارت، از کسی انتظار نمی‌رفت که علاقه‌ای به آهنگسازی که حتی در زمان حیات خود قدیمی قلمداد می‌شد، داشته باشد. به ویژه که موسیقی او به راحتی در دسترس نبود و نیمی از آنها (کانتاتاهای کلیسا) به دلیل تغییر در اندیشه دینی، سریعا بی‌فایده شد.
موسیقی او برای زمان خود کمی قدیمی به حساب می‌آم که فقط افراد خبره از آن لذت می‌بردند. شهرت اصلی باخ به عنوان آهنگساز نبود، بلکه به عنوان یک نوازنده و بداهه نواز ارگان‌های حیرت‌انگیز شناخته می‌شد.
در همین زمان، نوازندگان اواخر قرن 18 میلادی نه چنان موسیقی وی را نامطلوب دانستند و نه چنان که بعضی از نویسندگان مدرن تصریح کردند نسبت به تأثیر آن بی‌اعتنا بودند.
پس از سال 1800 ، احیای موسیقی باخ تحرک پیدا کرد. نویسنده آلمانی یوهان نیکولوس فورکل مطالعه‌ای از زندگی و هنر او را در سال 1802 منتشر کرد.
از میان آثار بیوگرافی و انتقادی در مورد باخ ، مهمترین آن مطالعه 2 جلدی یادبود یوهان سباستین باخ بود که توسط موسیقی‌دان آلمانی، فیلیپ اسپیتتا، نه تنها زندگی و آثار باخ را پوشش می‌دهد، بلکه بخش خوبی از پیشینه تاریخی او را نیز در بر می‌گیرد. اگرچه در بسیاری از جزئیات اشتباه است، این کتاب هنوز برای علاقه‌مندان به باخ مفید است.
3- چه نکته خاصی درباره موسیقی باخ مهم است؟
سبک باخ موسیقی باروک است که با نت‌های زیاد ریتم‌های حرکتی ساده و تغییر مداوم هارمونی اساسی شناخته می‌شود. برخی از آن به عنوان “موسیقی چرخ خیاطی” یاد کرده‌اند. اما او خیلی بیشتر از سایر آهنگسازان زمان خودش هارمونی را مورد کاوش قرار داد.در مقایسه با هندل یا ویوالدی، موسیقی باخ دارای آکوردهای فوق العاده “جزیی” و ناسازگاری غافلگیرانه است و به بسیاری از مناطق مختلف هارمونیک پرش می‌کند.
حتما بخوانید: موسیقی باروک چیست؟
این موسیقی یک “موسیقی مطلق” است. به عبارت دیگر، اغلب به نظر می‌رسد که جدا از هر ساز خاص، به عنوان یک ایده ساختاری به خودی خود وجود داشته باشد. بنابراین، همان قطعه می‌تواند به عنوان موزیک پیانو به عنوان یک گیتار، به عنوان یک کار گروه کر یا یک ارکسترال استفاده شود.
4- سال‌های پایانی زندگی
تا سال 1740 ، دچار مشکلات بینایی شد اما او با وجود مشکلات بینایی به کار خود ادامه داد. او حتی به سفرهای مختلفی رفت و اجراهای خود را ادامه داد و از فردریک کبیر، پادشاه پروس در سال 1747 دیدن کرد. وی برای پادشاه نوازندگی کرد و ترکیب جدیدی را در این مکان تشکیل داد.
در سال 1749، آهنگسازی جدیدی به نام “هنر فوگ” را آغاز کرد ، اما آن را کامل نکرد. او سال بعد با انجام عمل جراحی سعی کرد دید ناکام خود را برطرف کند، اما این عمل کاملاً او را نابینا کرد. در همان سال، باخ دچار سكته مغزی شد. وی در 28 ژوئیه 1750 در لایپزیگ درگذشت.
در طول عمر خود، او بیشتر از یک آهنگساز معروف بود. تعداد کمی از آثار او حتی در طول زندگی وی منتشر شد. آهنگ‌های موسیقی باخ مورد تحسین آمادئوس موتسارت و لودویگ فان بتهوون قرار گرفته است. شهرت وی در سال 1829 هنگامی که فلیکس مندلسون آهنگساز آلمانی دوباره “اشتیاق طبق سنت متیو” باخ را دوباره تولید کرد، اوج چشمگیری پیدا کرد.
از نظر موسیقی، وی استاد فراخوانی و حفظ احساسات مختلف بود. او همچنین یک داستان‌نویس خبره بود ، و اغلب از ملودی استفاده می‌کرد تا اقدامات یا رویدادها را نمایش دهد.
او در آثار خود از سبک‌های موسیقی مختلفی از سراسر اروپا، از جمله فرانسوی و ایتالیایی بهره گرفت. او از counterpoint ، پخش ملودی های چندگانه به طور همزمان و fugue ، تکرار یک ملودی با تغییرات جزئی استفاده کرد تا آهنگ‌های کاملاً مفصلی را خلق کرد. وی به عنوان بهترین نوازندگان دوره باروک شناخته می‌شود.
کلام آخر
باخ در طول دوران طلایی زندگانی خویش کمتر شناخته شد. وی آهنگساز و نوازنده‌ای بسیار برجسته است. تا اواخر قرن 18 او نتوانست شهرت پیدا کند. اما در دره هنر مدرن موسیقی او بیشتر مورد توجه قرار گرفت. از وی آثار بسیار زیادی بر جای مانده که توصیه می‌شود برای شناخت بیشتر این آثار را بررسی نمایید.
نظرات کاربران