در سنت موسیقی دستگاهی، هر استاد معمولا در امر آموزش ردیف ، ردیفی مخصوص به خود داشته که البته ذات و جوهر این ردیفها کم و بیش مشابه بوده و تفاوتها در نحوهی قرار گرفتن، انتظام قطعات و تا حدودی شیوه و سبک اجرا بوده است.
ردیف در لغت به معنای رده، رسته و کنار هم قرار گرفتن و توالی است و در اصطلاح موسیقی به قطعاتی اطلاق میشود که ضمن توالی و تسلسل، از انتظام ویژهای به لحاظ علم موسیقی و زیباییشناسی برخوردار هستند. آموزش ردیف از اساسیترین مباحث در موسیقی ایرانی است.
از میان ردیفهای موجود و معتبر میتوان به موارد مهم زیر اشاره کرد:
دستگاه چهارگاه به لحاظ پرده بندی و فواصل و همچنین تمایز و تشخص گوشه ها از جایگاه ویژه ای در موسیقی ایرانی برخوردار است. به عنوان نمونه در اغلب اجراهایی که در این دستگاه موجود ادامه مطلب
شور یکی از مهمترین و گستردهترین دستگاهها در موسیقی ایرانی است که علاوه بر جایدادن گوشههای مفصل و مهمی در خود نظیر: سلمک، شهناز، حسینی، قرچه و رضوی، دارای متعلقاتی مانند ابوعطا، بیات ترک، دشتی، ادامه مطلب
ماهور یکی از هفت دستگاه موسیقی ایران است که به نظر میرسد از دیر زمان، همواره مورد استقبال مخاطبان بوده و در عین حال یکی از مفصلترین دستگاهها نیز به شمار میآید. به لحاظ لغوی، ادامه مطلب
هنر برای توسعه و بیانگری به مانند زبان، نیازمند قوانین و اصول صرف و نحو است. ملودی، ریتم و هارمونی سه ضلع مثلثی هستند که فرم و محتوای موسیقایی بر آنها استوار میشود؛ اگرچه در ادامه مطلب
موسیقی ایران از سابقهای درخشان و کهن برخوردار است و برخلاف فرازوفرودهای تاریخی، همچنان توانسته ضمن حفظ جوهره و جانمایهی غنی و زایندهاش، متناسب با مقتضیات و متغیرهای هنری و اجتماعی، در قالب فرمهای گوناگون ادامه مطلب
موسیقی هنری است که پیش از اختراع زبان و خط و تبلور اندیشه و گفتمان در قالب اشکال و کلمات، تقریبا در همهی فرهنگها و تمدنها جریان داشته است. به نحوی که در مراسم آیینی ادامه مطلب