تالار مولوی از همان ابتدا، جایی برای تحقق بخشیدن به رویاهای چندین نسل از دانشجویان تئاتر بوده است. این تماشاخانه به دلیل وابستگی‌اش به دانشگاه تهران، هیچوقت ماهیت خودش را از دست نداده است. از 5 دی ماه 1351 که تماشاخانه مولوی افتتاح شده تا به همین امروز، این سالن نمایشی متعهد بوده که از آثار نمایشی که با حضور دانشجویان تولید شده حمایت کند. صحنه‌ی تالار مولوی میهمان افرادی همچون حمید سمندریان، پری صابری، علی رفیعی، داریوش فرهنگ، مهدی هاشمی، اصغر فرهادی، محمد رحمانیان وافراد نام آشنای دیگری بوده است که اولین بار کارهای خودشان را در تالار مولوی اجرا کرده‌اند. تالاری که 47 سال پیش به همت پری صابری تاسیس شده و حالا با خاطرات طلایی چندین نسل از تئاتر ایران پیوند خورده است.
تاریخچه‌ی تماشاخانه مولوی
اولین بار در سال ۱۳۴۷ اداره‌ی فعالیت‌های فوق برنامه‌ی دانشگاه تهران، به سرپرستی خانم پری صابری شکل گرفت. پری صابری که در همان سال تازه از فرانسه برگشته بود، می‌خواست با آموخته‌های خودش تاثیری در تئاتر کشورش بگذارد و به فکر تاسیس سالن اختصاصی برای تئاتر افتاد. پری صابری در این باره گفته است :
“10 سال قبل از انقلاب، من به پیشنهاد دکتر عالیخانی که از هم دانشگاهیان من در فرانسه بود، شدم مدیر فوق برنامه دانشکده هنرهای زیبا. آن موقع چند تا تالار در خود دانشگاه وجود داشت که می‌شد در آن‌ها تئاتر اجرا کرد. یکی تالار خود هنرهای زیبا بود و دیگری تالار فردوسی دانشکده ادبیات که یادم است اولین کاری که در آن‌جا اجرا شد، «چشم اندازی از پل» آرتور میلر بود که سوسن تسلیمی در آن بازی می‌کرد. با وجود اجراهای بسیاری که در این تالارها داشتیم، به مرور احساس کردم مثل مهمان‌های ناخوانده‌ای هستیم که از تالار یک دانشکده به دانشکده دیگری می‌رویم. این شد که برای تاسیس یک تالار اختصاصی با رییس دانشگاه تهران صحبت کردم. دکتر عالیخانی گفت برو بگرد و جایی پیدا کن و من همه جا را زیر و رو کردم. در نهایت انبار حدوداً متروکه‌ای را پیدا کردم که تویش کتاب و خرت و پرت گذاشته بودند و طبقه بالایش نهارخوری دانشجویان بود. یادم است که فکر کردم اینجا را می‌توان تبدیل کرد به یک سالن امروزی تئاتر که جوابگوی فعالیت‌های دانشجویی باشد.”
و بدین ترتیب، پری صابری محل فعلی تالار که یکی از انبارهای مخروبه‌ی دانشگاه تهران بود، با تغییر کاربری به تالار مولوی تبدیل کرد. فعالیت این تالار به صورت رسمی با اجرای نمایش ملاقات بانوی سالخورده نوشته فریدریش دورنمات به کارگردانی حمید سمندریان در دی ماه ۱۳۵۱ هجری شمسی آغاز شد. این تالار در سال ۱۳۵۹ هم‌زمان با انقلاب فرهنگی به مدت سه سال تعطیل شد و پس از بازگشایی مجدد از سال ۱۳۶۴ اداره‌ی اون به جهاد دانشگاهی واحد تهران واگذار شد. این تالار در سال ۱۳۸۲ به خاطر بازسازی و تعمیرات، به مدت چهار ماه تعطیل بود که در این فرصت یک سالن دیگه هم به نام «سالن کوچک» در این مجموعه ساخته شد. تالار مولوی در سال ۱۳۸۹ از مدیریت جهاد دانشگاهی خارج شد و مجدداً زیر نظر اداره کل امورفرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران قرار گرفت. این مجموعه یک بار دیگر در سال ۱۳۹۳ و به مدت ۱۳ ماه تعطیل بود و بازسازی کامل شد. این بازسازی شامل مقاوم‌سازی، بازسازی تأسیساتی و اضافه شدن تجهیزات فنی بود. همچنین ارتفاع سالن به میزان یک متر افزایش پیدا کرد و یک پلاتو تمرین به این مجموعه اضافه شد.
هنرمندان از خاطراتشان در “تالار مولوی” می‌گویند…
مهدی هاشمی، داریوش فرهنگ، سوسن تسلیمی و گلاب آدینه و قطب الدین صادقی از جمله دانشجویانی بودند که در اولین شب اجرای نمایش «ملاقات بانوی سالخورده» به کارگردانی حمید سمندریان حضور داشتند. این افراد که حالا هر کدامشان یکی از بزرگترین پیشکسوتان تئاتر ایران به حساب می‌آیند، در زمان تاسیس تالار مولوی دانشجوهایی بودهاند که اولین تجربیات و نمایش‌های خودشان را در این تالار به روی صحنه بردن.
مهدی هاشمی که نمایش‌های “عروسی خون” و “همشهری” و «خانه برنارد آلبا» را در این سالن به روی صحنه برده درباره‌ی خاطراتش از آن روزهای تالار مولوی می‌گوید
“برای گروه دانشجویی ما، تالار مولوی بهترین مکان بود. بخت با ما بود که خانم پری صابری آن جا را تاسیس کرد و به ما کمک کرد جریانی در تئاتر دانشجویی ایجاد کنیم. چیزی استثنایی و غریب داشت در تالار مولوی اتفاق می‌افتاد. سر اجرای «خانه برنارد آلبا»، خود حمید سمندریان برای ما از پشت صحنه موسیقی زد، و استادمان آقای خسرو خورشیدی برایمان طراحی صحنه کرد و حتی خودش در اجرای آن نقش داشت. استادان ما آدم‌های بزرگی بودند که در کنار ما کار می‌کردند و در اجراهای دانشجویی‌مان حضور داشتند.آن دوره، سال‌های مهم زندگی ما بود. همان‌طور که دهه 40 دهه شعر بود و بعد از انقلاب سینما به دستاوردهای زیادی رسید، آن دهه هم دهه شکوفایی تئاتر بود و ما از نزدیک در تالار مولوی شاهدش بودیم.”
در همین سال‌ها پای اوژن یونسکو هم به این تالار باز شد. او در سفرش به ایران و برگزاری جلسه پرسش و پاسخی در همین تالار به گفت‌و‌گو با دانشجویان آن زمان تئاتر نشست. سال‌ها بعد در دهه‌های 60 و 70 زمان حضور نسل جدید در تالار مولوی بود. افرادی مثل اصغر فرهادی، محمد رحمانیان، علیرضا نادری، نغمه ثمینی و بسیاری از هنرمندان باسابقه امروز ذر آن روزها به تالار مولوی هویت تازه‌ای دادند. محمد رحمانیان خاطراتش از اجرا در تالار مولوی در زمان جنگ دفاع مقدس را هیچوقت فراموش نمی‌کند. زمانی که برق قطع می‌شده و آن‌ها با چراغ زنبوری و شمع کارشان را اجرا می‌کردند. بعضی شب‌ها مجبور بودنذ، درهای تالار را باز بگذارند که با شنیدن صدای آژیر خطر، بتوانند از سالن خارج شوند. نغمه ثمینی، نمایشنامه‌نویس که اجراهای دانشجویی‌اش را بر صحنه‌ی همین تالار تجربه کرده است می‌گوید:
“در سال‌های 70 تا 75 که من دانشجوی ادبیات نمایشی دانشکده هنرهای زیبا بودم، تالار مولوی مهم‌ترین جایی بود که جوان‌ها می‌توانستند خلاقیت خودشان را نشان دهند. یادم است که همیشه بعد از تمام شدن کلاس‌های دانشگاه، عادت داشتیم سری به آن‌جا بزنیم، حتی اگر اجرایی در آن زمان روی صحنه نبود. تالار مولوی نمی‌توانست زنده‌تر و پرشور‌تر از آن باشد.”
در همین سال‌ها نمایش “ماشین نشین‌ها” به کارگردانی اصغر فرهادی؛ با بازی خودش و همسرش پریسا بخت آور روی صحنه‌ی تالار مولوی به اجرا در آمد. اصغر فرهادی بعد از آن اجرا برای اولین بار به عنوان یک جوان خلاق شناخته شد.
تالار مولوی برای همه‌ی پیشکسوتان حال حاضر تئاتر ما، مکانی فراموش نشدنی است. مکانی که یک حس نوستالژیک را در همه‌ی این افراد زنده می‌کند. مکانی با تمام دلتنگی‌های عاطفی و عاشقانه. جایی که شور و هیجان را در خیلی از بزرگان تئاتر بر می‌انگیحت و در کنارش خاطرات روزهای سخت را برایشان یاد آوری می‌کند.
معرفی سایت
اگر با خواندن این مطلب شما هم به تالار مولوی علاقه‌مند شدید، می‌توانید از این به بعد با سر زدن به سایت http://www.molavitheater.ir/ از آخرین اخبار و آخرین نمایش‌های این تماشاخانه مطلع شوید. البته توصیه می‌کنم اگر تصمیم گرفتید به تماشای اجرای تئاتر بروید، حتما قبلش از سایت www.tiwall.com بلیت بخرید. بلیت تالار مولوی برای دانشجویان تخفیف ویژه‌ای دارد و علاوه برآن نیز به نسبت سایر سالن‌های تئاتر، بلیت ارزان‌تری دارد. گیشه تالار مولوی نیز، مکان مناسبی برای تهیه‌ی بلیت نمایش‌هایی است که در این سالن به اجرا درمی‌آیند.
کلام آخر
تالاز مولوی همیشه میزبان نمایش‌هایی بوده که با همت دانشجوهای تئاتر و اساتید دانشگاهی تولید شده است. همیشه در این تالاز کارهای خلاقانه‌ای اجرا شده که بعدها توانسته جریان تازه‌ای را در تئاتر شکل دهد. همیشه در زمان برگزاری جشنواره‌ی تئاتر دانشگاهی ایران؛ تالار مولوی شور و حال دیگری دارد. ناگفته نماند که جشنواره‌ی تئاتر دانشگاهی بعداز جشنواره‌ی فجر ، بزرگترین رویداد تئاتری کشور به حساب می‌آید. مزیت دیگری که این سالن دارد، بلیت‌های ارزان قیمت آن است. و می‌توانید با استفاده از کارت دانشجویی از تخفیفات ویژه هم استفاده کنید. خلاصه اگر دوست دارید فعالیت دانشجوهای تئاتر که آینده‌ی تئاتر ایران را می‌سازند رصد کنید، حتما به تالار مولوی بروید.
آدرس تالار مولوی واقع در خیابان انقلاب، خیابان شانزده آذر است.
فعالیت این تالار به صورت رسمی با اجرای نمایش ملاقات بانوی سالخورده نوشته فریدریش دورنمات به کارگردانی حمید سمندریان در دی ماه ۱۳۵۱ هجری شمسی آغاز شد.
تالار مولوی همیشه میزبان نمایش‌های دانشجویان تئاتر است که آینده‌ی تئاتر کشور را می‌سازند.
تالار مولوی دارای دو سالن اصلی و کوچک است.
نظرات کاربران