0

«بیداد زمان» ترانه‌ی جاودانه

ترانه‌ی جاودانه ” بیداد زمان ” که با نام‌های ” برگ خزان ” و ” خزان ” هم شناخته می‌شود، یکی از ترانه‌های ماندگار ایرانی است که اولین بار بانو مرضیه این ترانه را با آهنگسازی پرویز یاحقی در دستگاه بیات اصفهان اجرا کرده است. شعر این ترانه را بیژن ترقی سروده است و ترجیع بند آغازین این ترانه ” به رهی دیدم برگ خزان ، پژمرده ز بیداد زمان ” برای اکثر فارسی زبانان آشناست. ترانه “بیداد زمان” بارها توسط خوانندگان سرشناسی بازخوانی شده است که از جمله‍ی آنان می‌توان به بنان، محسن میرزاده ، شکیلا ، سوسن و گروه پالت اشاره کرد. در ادامه به معرفی پرویز یاحقی ، آهنگ‌ساز ” بیداد زمان ” خواهیم پرداخت و بازخوانی‌های مختلف این ترانه را دانلود کرده و با هم می‌شنویم.

معرفی پرویز یاحقی آهنگ‌ساز ترانه جاودانه‌ی ” بیداد زمان “

پروزی یاحقی (1385-1314)

پرویز صدیقی پارسی ملقب به ” پرویز یاحقی ” در شهریور ماه سال 1314 در تهران متولد شد. پرویز یاحقی یکی از بزرگ‌ترین موسیقی‌دانان و آهنگسازان معاصر ایرانی است که شهرت وی بیشتر به خاطر توانایی و تبحر او در نواختن ساز ویولن است.

پرویز یاحقی از دوران کودکی‌اش به واسطه‌ی دایی‌اش ” حسین یاحقی ” که ار آهنگ‌سازان و نوازندگان مشهور ایرانی بود، با موسیقی آشنا شد. استعداد بی‌نظیر او در نوازندگی ویولون سبب شد تا موفق شود در سن 9 سالگی‌اش در رادیو نوازندگی کند.. پرویز یاحقی ا هنرمندان نامداری نظیر ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، و علی‌اکبر شهنازی آشنا شد و مدتی نزد ابوالحسن صبا موسیقی آموخت.

پرویز یاحقی اولین آهنگسازی خود را برای غلامحسین بنان انجام داد که نتیجه‌ی این همکاری ترانه‌ای با نام ” ای امید دل من کجایی؟ ” بود و در یکی از برنامه‌های رنگارنگ از رادیو ملی پخش شد.. تک‌نوازی‌های ویولون پرویز یاحقی در پنج صفحه‌ی گرامافون با نام ” گل‌های باقی مانده ” منتشر شد که نقش مهمی در معرفی او به جامعه‌ی موسیقی ایرانی داشت. پس از آن، پرویز یاحقی خوانندگان سرشناس فراوانی را به عرصه‌ی موسیقی معرفی کرد که از جمله‌ی آنان می‌توان به بانو مهستی اشاره کرد.

پرویز یاحقی در سن ۳۵ سالگی با پروانه امیر افشاری ملقب به «حمیرا» (خواننده) ازدواج کرد.. پس از ۸ سال زندگی مشترک، حمیرا از او طلاق گرفت. یاحقی برای همسرش آهنگ‌های زیادی ساخت است که اکثر آن‌ها در لیست آهنگ‌های جاودانه حمیرا قرار گرفته‌اند.

بهمن فرمان آرا، کارگردان سرشناس سینمای ایران از زندگی پرویز یاحقی فیلم مستندی ساخته که نام آن را ” کنسرتی که اجرا نشد” گذاشته است. این فیلم مستند، روایت‌گر انزوا و گوشه‌گیری پرویز یاحقی در سال‌های آخر عمرش است . یاحقی پس از انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 خانه نشین شد و دیگر به فعالیت موسیقیایی خود ادامه نداد. مصدومیت او در آخرین سال‌های عمرش باعث شده بود که یاحقی نتواند دست به ساز ببرد و همین مساله بیش از پیش ، باعث افسردگی او شد. پرویز یاحقی، ۱۳ بهمن ۱۳۸۵ در سن ۷۱ سالگی به علت ایست قلبی در خانهٔ خود در تهران درگذشت. پیکر او در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد..

پرویز یاحقی یکی از بزرگترین بداهه نوازان موسیقی ایرانی است که نام او در کنار دیگر اساتیدی هم‌چون جلیل شهناز و حسن کسایی سه شهنواز بزرگ موسیقی ایران را یادآور می‌شود.. سبک نوازندگی او بر بسیاری از نوازندگان، تأثیر گذاشت؛ از تأثیر پذیرفتگان ساز پرویز یاحقی می‌توان به سیاوش زندگانی، مجتبی میرزاده و بیژن مرتضوی و اسدالله ملک و صدرا فلاحی اشاره کرد.

دانلود آهنگ بیداد زمان با صدای مرضیه و بنان

دانلود آهنگ بیداد زمان با صدای مرضیه

دانلود آهنگ بیداد زمان با صدای محسن میرزاده

دانلود آهنگ بیداد زمان یا برگ خزان با اجرای گروه پالت

دانلود آهنگ بیداد زمان با صدای ویلون بیژن مرتضوی

دانلود آهنگ بیداد زمان با صدای شکیلا

دانلود آهنگ برگ خزان یا بیداد زمان با صدای محمد عیدی

دانلود آهنگ بیداد زمان یا برگ خزان با صدای سوسن

دانلود آهنگ سولوی بیداد زمان با صدای ساز اسماعیل جلیلی

دانلود آهنگ بیداد زمان با صدای واله

دانلود آهنگ بیداد زمان با صدای نازنین منصوری

متن ترانه‌ی بیداد زمان

به رهی دیدم برگ خزان، پژمرده ز بیداد زمان، کز شاخه جدا بود …

چو ز گلشن رو کرده نهان، در رهگذرش باد خزان، چون پیک بلا بود …

ای برگ ستمدیدۀ پاییزی، آخر تو ز گلشن ز چه بگریزی …

روزی تو همآغوش گلی بودی ، دلداده و مدهوش گلی بودی …

ای عاشق شیدا، دلداد‌ی رسوا، گویمت چرا فسرده ام…

در گل نه صفایی، باشد نه وفایی، جز ستم ز دل نبرده ام….

بار غمش در دل بنشاندم، در ره او من جان بفشاندم…

تا شد نوگل گلشن زیب چمن …

رفت آن گل من از دست، با خار و خسی پیوست…

من ماندم و صد خار ستم، این پیکر بی جان…

ای تازه گل گلشن، پژمرده شوی چون من…

هر برگ تو افتد به رهی، پژمرده و لرزان …

به رهی دیدم برگ خزان پژمرده ز بیداد زمان کز شاخه جدا بود …

چو ز گلشن رو کرده نهان در رهگذرش باد خزان چون پیک بلا بود….

ترانه های جاودانه

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مشاهده بیشتر