«پیتر هنری امرسون» (Peter Henry Emerson) نویسنده و عکاس انگلیسی بود. عکسهای او نمونههای اولیهٔ ترویج عکاسی بهعنوان یک شاخص هنری است. شهرت او بیشتر بهخاطر نظریههای او در مورد عکاسی طبیعتگرا است. او در دورهای زندگی میکرد که بیشتر عکسها الگوبرداریهایی از تابلوهای نقاشی بود و برای چاپ و ظهور عکسها، روشهایی مرسوم بود که تصاویر را بیشتر به تابلوهای نقاشی نزدیک کند.
هنری امرسون بهعنوان اولین نظریهپرداز عکاسی مستقیم، عنوان کرد که عکاسی خود یک هنر مستقل است و هنر عکاس، زمانی نمایان میشود که یک عکس را با شمایل واقعی آن به تصویر بکشد و از نزدیکشدن تصویر خلق شدهاش به یک تابلوی نقاشی خودداری کند. همین نقطهنظرات باعث درگیریهای متعدد او با سازمان عکاسی انگلیس بود که او را به شهرتی جهانی رساند.

بیوگرافی «پیتر هنری امرسون»

پیتر هنری امرسون در سال 1986 در مزارع نیشکر پدرش در کوبا متولد شد. او سالهای ابتدایی خود را در کوبا و با دارایی پدرش گذراند. در طول جنگ داخلی آمریکا، مدتی را در شهر ویلمینگتون در ایالت دلاور آمریکا گذراند؛ اما در سال 1869 پس از مرگ پدرش، به انگلیس نقل مکان کرد. او در مدرسه کرنلیج تحصیل کرد و پس از آن در دانشگاه «لندن کینگ» و سپس دانشگاه «کلر» در شهر کمبریج، موفق به دریافت مدرک پزشکی شد.
امرسون باهوش، تحصیلکرده، ثروتمند و بود و برای بیان عقاید خود مصمم بود. او در سال 1881 با خانم «ادیت ایمی آینسورث» ازدواج کرد و اولین کتاب خود را در حالی که در ماه عسل بود نوشت. اولین دوربین خود را در سال 1882 خریداری کرد تا از پرندگان مهاجر عکاسی کند. در سال 1885 درگیر تشکیل باشگاه دوربین لندن شد و سال بعد، به عضویت شورای انجمن عکاسان درآمد. ازآنپس، کار خود را بهعنوان یک جراح رها کرد تا به عکاسی و نویسندگی بپردازد. علاقهٔ وافر او به طبیعت و اشتیاقش برای عکسبرداری از مناظر طبیعی، از مهمترین دلایل تغییر شغلی او بود. هنری امرسون علاوه بر طبیعت، به بیلیارد، قایقرانی و هواشناسی نیز علاقهمند بود.
او در ابتدا تحتتأثیر نقاشی امپرسیونیسم فرانسه، عکاسی طبیعتگرا را مدنظر قرارداد تا تصاویری از طبیعت ثبت کند. نخستین آلبوم عکس او با عنوان «زندگی و چشمانداز در نورفلک برد» در سال 1886 منتشر شد و به دنبالهٔ آن، جنبش «پیکوتریالیسم» را در عکاسی پایهگذاری کرد. امرسون، در این مقاله، با مورد بحث قراردادن شباهت عکاسی با نقاشی، از مشروعیت هنری عکاسی دفاع نمود. دستکاری در عکسها در جهت بیان ویژگی خلاقانه، نقش مهمی را در عکاسی پیکتوریال ایفا میکرد.

پس از انتشار «مارش برگ» در سال 1895 که عموماً بهترین کار او محسوب میشود، امرسون هیچ عکس دیگری از خود منتشر نکرد؛ اگرچه همچنان به نوشتن و انتشار کتابهایش ادامه داد. هم آثار داستانی و هم در موضوعات متنوع مانند سلسلهشناسی و بیلیارد و از همه مهمتر عکاسی، کتابهای مختلفی را به چاپ رساند. پیتر هنری امرسون در سال 1924 شروع به نوشتن تاریخ عکاسی هنری کرد و نسخهٔ خطی را درست قبل از مرگ در «فالموث» در 12 مه 1936 به پایان رساند.
دانلود 40 فریم از برترین عکسهای پیتر هنری امرسون
اختلاف نظر «پیتر هنری امرسون» با سازمان عکاسی انگلیس
پیتر هنری امرسون در طول زندگیاش بارها با سازمان عکاسی انگلیس جنگید. او در سال 1889 كتابی بحث برانگیز و تأثیرگذار تحت عنوان «عكاسی ناتورالیستی» را برای دانشجویان هنر منتشر كرد كه در آن، فلسفه، هنر و عكاسی را به سادهترین شکل توضیح داده بود. این یک حملهٔ مستقیم به سنت عامهپسند در ترکیب بسیاری از عکسهای دههٔ 1850 بود که توسط «هنری پیچ رابینسون»، پایهگذاری شده بود.
برخی از عکسهای رابینسون از بیست یا چند عکس جداگانه برای تولید یک تصویر ترکیب شده بودند. این امر امکان تولید تصاویری بسیار نمایشی، غالباً به تقلید از نقاشیهای تمثیلی را ممکن میساخت. امرسون این تکنیک را نادرست اعلام کرد و ادعا کرد که عکاسی را باید ژانر خاص خود دانست، نه روشی که به دنبال تقلید از سایر اشکال هنری باشد. همین نظریه یک اعلام جنگ برای هنری پیتر امرسون و عکاسی طبیعتگرا بود. تمام عکسهای خود امرسون بهصورت تکشات و بدون روتوش گرفته شده بود. امرسون همچنین معتقد بود:
كه عکس باید نمایانگر واقعیت آن چیزی باشد كه چشم میبیند.

یکی دیگر از باورهای پرشور امرسون این بود که عکاسی یک تولیدمثل مکانیکی نیست، بلکه دارای روح هنریست؛ اما امرسون کمی بعد دریافت که دفاع از عکاسی بهعنوان هنر شکستخورده است. تصاویری که مکتب رابینسون تولید کرده ممکن است مکانیکی باشد؛ اما عکسهای امرسون هنوز هم آثاری هنری تلقی میشوند.

- «آلفرد اشتیگلیتس» عکاس ابرها و دستها
- «رابرت مپلتورپ» عکاس تابو شکن
- «آنی لیبویتز» عکاس مشاهیر
- «رابرت فرانک» عکاس مستند
- « چارلز کلاید ابتس» عکاس آسمانخراشها
- «پیتر هنری امرسون» عکاس طبیعتگرا
- «ریموند دپاردون» عکاس تیمارستانها
- «انسل آدامز» عکاس منظرهها
- «هنری پیچ رابینسون» عکاس فتومنتاژ
- «لوئیس هاین» عکاس کودکان کار
- «کلارنس جان لافلین» عکاس معماری ساختمانها
- «رابرت کاپا» عکاس جنگ
- «گری وینوگرند» عکاس خیابانی
- «دوروتا لنگ» عکاس توقیف شده
- «مارگارت بورک وایت» عکاس اولینها
- «هانری کارتیه برسون» عکاس لحظهی قطعی
- «آگوست ساندر» عکاس پرترهی انسان قرن بیستم
- «ادوارد استایکن» عکاس مُد
- «استیو مککری» استاد پرترهنگاری

سلام ممنون بابت اطلاعات مفید و جالب!
این روزها با سرعت رشد فضای مجازی خیلی مطالب
یا متاسفانه بدون استناد و نادرست منتشر میشن یا اینقدر
منابع و اطلاعات زیاد و تکراری شده که جذابیت شون رو
از دست دادن.